-
1 manie|ra
Ⅰ f 1. pejor. (zachowanie) pretentious habit pejor., mannerism pejor. 2. (styl artystyczny) style, manner- maniera stylistyczna pisarza a writer’s style- naśladować czyjeś maniery artystyczne to imitate sb’s style- wpaść w manierę to adopt an affected styleⅡ maniery plt (ogłada towarzyska) manners pl- mieć dobre/złe maniery to have good/bad manners- nabrał trochę manier he’s learned some manners- już ja cię nauczę dobrych manier! I’ll teach you some manners!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > manie|ra
См. также в других словарях:
maniera — ż IV, CMs. manieraerze; lm D. manieraer 1. tylko w lm «zachowanie się, sposób bycia; ogłada towarzyska» Nienaganne, wytworne, dobre, złe maniery. Nauczyć się, nabierać manier. 2. «specyficzny, charakterystyczny dla określonego kręgu lub artysty… … Słownik języka polskiego
